The big house (2016-2020)
The big house
In 2015, gestopt met werken, de kinderen het huis uit, begon na al die jaren de liefde voor miniaturen weer te kriebelen.
En ik had er nu alle tijd voor, dus waarom niet?
Ik begon met wat meubeltjes te maken, deze keer in hout terwijl papier en karton altijd mijn ding waren geweest, dit vond ik wel veel moeilijker, het was wennen. Ondertussen was er ook internet en daar vond ik algauw een schat aan informatie, ideeën en tips.
Ik was al snel helemaal weer in de ban van mini's en maakte allerlei meubeltjes en prulletjes voor een huis, alles in het formaat 1/12, dus 1 meter is in de poppenhuiswereld 8cm.
Maar het huis zelf was er niet dus dat was een boeiend nieuw project.
Ik begon te denken en te tekenen en te zagen en ik maakte een huis.
Een huis van 2 verdiepingen, apart los afneembaar, het dak kan er af, het dakterras kan eraf, ik verzon steeds weer nieuwe dingen terwijl ik bezig was en het werd al een echt huis.
Na een paar weken was ik wel tevreden over mijn poppenhuis, zeker voor een beginneling. De balustrade van het dakterras was veel werk geweest maar mooi gelukt en ik was blij.
Helaas, toen sloeg het noodlot toe, in mijn werkkamer was een plank met hout erop naar beneden gekomen en boven op het poppenhuis gevallen en had veel vernield en ook de balustrade waar ik zo lang mee bezig was geweest.
Dat was een hele domper en het heeft dan ook bijna 2 jaar geduurd voordat ik weer de moed had om verder te gaan/opnieuw te beginnen.
Maar sindsdien ben ik dan ook niet meer gestopt en heb veel veel veel geknutseld.
Eerst heb ik de schade hersteld en ben vervolgens aan de badkamer begonnen, achteraf gezien wel wat ambitieus voor een beginneling, maar het is toch redelijk gelukt, al zou ik het nu anders doen.
Vervolgens heb ik de slaapkamer afgemaakt en het terras en daarmee was de bovenverdieping klaar.
Daarna heb ik het dak gemaakt, wat ook nog een heel werk was, stroken schuurpapier ingeknipt en hoekjes afgeknipt om dakpannetjes te maken. Geen gemakkelijk werk en ik heb er twee scharen op vernield maar het resultaat vond ik wel mooi.
Daarna ben ik aan de tuin begonnen, lekker weer met papier werken, dat ligt me toch net wat beter.
En met die tuin ben ik echt weer helemaal verslaafd geraakt aan mini's.
Ik maakte een serre, maakte planten uit mijn tuin na, hanging baskets, een vijvertje en ik genoot van het simpel weg ermee bezig zijn, het verzinnen van iets om het vervolgens dan zo te maken.
Toen de tuin helemaal klaar was was ik ondertussen weer helemaal verslaafd.
Gelukkig was er binnen ook nog heel wat te doen.
Eerst begon ik met het washok/werkplaats/opberghok.
Ik leerde steeds meer verschillende technieken gebruiken zoals resin waardoor ik ook steeds meer speciale dingen kon maken en zo werd het alleen maar leuker. Leuker om te doen en het werd steeds mooier waardoor het nog leuker werd enz....
Ondertussen was mijn man ook op pensioen en hij kocht een 3D printer. Ja, toen waren we helemaal vertrokken, allebei bezig met mini's.
Hij print ook veel dingen uit voor mij, dingen waarvan ik zelf niet direct zie hoe ik ze zou kunnen maken.
Maar ik wil ook niet dat hij alles print, het gaat mij juist om het plezier van iets te zien en te bedenken hoe ik daar een miniatuurversie van zou kunnen maken en dan zo realistisch mogelijk.
Ik werk het liefste gestructureerd dus ik werk kamer voor kamer helemaal af.
De volgende die aan de beurt was was de woonkamer, en daar heb ik mijn verschillende nieuw aangeleerde technieken op toegepast.
Ik ben normaal altijd van de gedekte niet opvallende kleuren en deze keer wilde ik eens gek doen, vandaar dat de kleuren voor mijn woonkamer eens heel fel zijn.
Ik was echt behoorlijk trots op mijn woonkamer en alle details die ik er in had gestopt.
Daarom begon ik nu aan het project waar ik al die tijd tegelijk naar uit had gekeken en ook wat tegenop had gekeken: de keuken.
Maar toen ik er een keer aan begonnen was vond ik het geweldig leuk om te doen en ik heb me er ook helemaal op uit geleefd, heel veel details om het zo realistisch mogelijk te maken.
Na de keuken was de eetkamer aan de beurt, weer heb ik me helemaal uitgeleefd. Alles is zelf gemaakt behalve het servies, dat was een cadeautje. De glazen zijn geprint door mijn man.
kast in de eetkamer
de hall en de voordeur
het bureau onder de trap
eetkamer
En dat was het, maart 2020 was alles klaar, ik kon niets meer verzinnen wat er nog in moest/kon.
Het was vol.
Ik was super trots op hoe het geworden was en toen ik wat foto's deelde in poppenhuisgroepen kreeg ik geweldig veel enorm positieve reacties en bewondering, dat was natuurlijk leuk, dat mede hobbyisten/collega's, die weten hoe moeilijk en frustrerend het soms kan zijn, het fantastisch gedaan vinden.
En nu het allemaal zo leuk was en zo goed geslaagd kriebelt het om aan een volgend project te beginnen.....
Reacties
Een reactie posten